اگر ماه بودم ، به هر کجا که بودم
سراغ تو را از خدا می گرفتم
و گر سنگ بودم، به هر کجا که بودی
سر رهگذر تو جا می گرفتم
اگر ماه بودی، بصد ناز ، شاید
شبی بر لب بام من می نشستی
و گر سنگ بودی ، به هر کجا که بودم
مرا می شکستی ، مرا می شکستی !!!

 

پاییز که می آید ...

 برگها باور نمی کنند...

که پایان کار می رسد از راه...

بعد رنگ می بازند...

و هرروزبه رنگی...

و باز هم باور نمی کنند...

تا آنکه پژمرده می شوند...

و بعد می افتند...

 دیگرباور را ضرورتی نیست...

 
اگر تنهاترین تنها ، شوم ، باز خدا هست او جانشین همه ی نداشتن هاست .

نفرین و آفرین ها بی ثمر است . اگر تمامی خلق گرگهای هار شوند و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد تو مهربان جاودان آسیب ناپذیر من هستی.

یک پناهگاه ابدی ! تو میتوانی جانشین همه بی پناهی ها شوی...

شریعتی